Nimf
woensdag, februari 28th, 2007Zo, lopend langs het water waar de zon haar laatste licht verstrijkt
laten je voeten geen spoor na, in het mos
slechts een stralenkrans blijft even hangen
Dwaallichtjes schijnen je bij als de dag voor schemer wijkt
je plotseling over het water danst
en toegeeft aan verlangen
Als je dan gaat zingen over liefde en genot
kan geen man zich meer bedwingen
Hij loopt het water in, vergeet te zwemmen
tragisch is zijn lot